Zdrowie psychiczne – dlaczego jest takie ważne?

Dane dotyczące zdrowia psychicznego nie są optymistyczne. Co czwarta dorosła osoba doświadcza przynajmniej raz w życiu trudności takich jak zaburzenia lękowe, zaburzenia nastroju, snu czy uzależnienia od substancji psychoaktywnych. Według informacji WHO, obecnie aż 350 milionów ludzi na całym świecie cierpi na depresję, która jest drugim najczęściej rozpoznawanym problemem zdrowotnym. Co roku aż 800 tysięcy osób popełnia samobójstwo.

Skala problemów związanych ze zdrowiem psychicznym jest zatem niepokojąca, a konsekwencje zaniedbań w tym obszarze mogą poważnie zagrozić życiu.

Co to właściwie znaczy “zdrowy umysł”?

Zdrowie psychiczne to nie tylko brak chorób i objawów psychopatologicznych. To stan dobrostanu, w którym człowiek może wykorzystywać własny potencjał, radzić sobie z życiowymi wyzwaniami, utrzymywać bliskie relacje oraz być efektywnym w pracy, nauce czy w szeroko rozumianym działaniu.

W tej perspektywie zdrowie psychiczne stanowi fundament niezbędny do właściwego funkcjonowania. Ma ono takie samo znaczenie jak zdrowie fizyczne.

Zdrowy umysł = zdrowe ciało

Zgodnie z modelem biopsychospołecznym, nasz ogólny stan zdrowia zależy od trzech czynników – biologicznego, psychicznego i społecznego. Brak równowagi w jednym z obszarów może wpłynąć negatywnie na pozostałe.

Według tej koncepcji, zaburzenia zdrowia psychicznego mogą zwiększyć ryzyko chorób somatycznych. Istnieje wiele przykładów w medycynie, które potwierdzają tę zależność. Na przykład, depresja może prowadzić do choroby niedokrwiennej serca, udaru oraz obniżyć szanse powrotu do zdrowia po ataku serca.

Z kolei zaburzenia lękowe mogą zwiększyć ryzyko nadciśnienia, wywołać problemy z układem żołądkowo-jelitowym czy bóle głowy. Częste są także przypadki gdy długotrwały stres negatywnie wpływa na funkcjonowanie układu odpornościowego oraz trawiennego.

Jakoś dam radę?

Troska o zdrowie psychiczne i dobrostan jest kluczowa dla utrzymania dobrego ogólnego stanu zdrowia. Chociaż w wielu społeczeństwach dbanie o psychikę przez lata nie było uznawane za priorytet, obecnie powoli obserwuje się zmianę tej postawy, a świadomość wagi zdrowia psychicznego wzrasta.

Niestety, wciąż w tym procesie towarzyszą nam utrudniające przekonania oraz stereotypy na temat zdrowia psychicznego. Wystarczy wymienić: „Jakoś dam radę”, „Osoby z zaburzeniami psychicznymi są słabe”, “Leki zmienią moją osobowość”, „Jeszcze wytrzymam”, „Zaraz mi przejdzie”, „Chłopaki nie płaczą” i wiele innych.

Takie przekonania prowadzą do tego, że osoby potrzebujące wsparcia czują niezrozumienie i znięchęcenie do poszukiwania pomocy i korzystania z dostępnych zasobów wsparcia.

Sięgnij po wsparcie. Pomoc psychologiczna i psychoterapia

Tymczasem nie warto czekać, aż objawy psychopatologiczne obniżą satysfakcję z życia, uniemożliwią wykonywanie codziennych zadań, odizolują od bliskich czy nawet zagrożą poważnie życiu.

O zdrowie psychiczne trzeba dbać tak samo jak o fizyczne, zarówno na poziomie profilaktyki, jak i interwencji. Zwracanie się po pomoc do profesjonalistów, takich jak psychologowie, psychoterapeuci czy psychiatrzy, nie jest oznaką słabości, ale ważnym krokiem na drodze do zdrowienia, walki o siebie i poprawy jakości życia.

A leczenie – niezależnie od tego, czy jest to psychoterapia, farmakoterapia czy połączenie obu – ma ogromny potencjał, by wprowadzić istotne zmiany w jakości życia pacjenta. Długoterminowe korzyści obejmują większą satysfakcję z życia i relacji, poczucie dobrego samopoczucia psychicznego i fizycznego oraz głębsze rozumienie siebie samego.

Jeśli potrzebujesz pomocy, zapraszamy do skorzystania z usług naszych specjalistów zdrowia psychicznego. Świadczymy usługi poradnictwa psychologicznego, psychoterapii, terapii środowiskowej oraz psychiatrii dla dzieci młodzieży i dorosłych. Można skorzystać z nich odpłatnie lub w ramach umowy z Narodowym Funduszem Zdrowia.

Pierwsza ciąża to wyjątkowy i niepowtarzalny czas w życiu każdej kobiety, pełen oczekiwania i nadziei, ale również obaw i niepewności. Aby ten okres przebiegał jak najbezpieczniej dla przyszłej mamy i jej dziecka, kluczowe jest regularne przeprowadzanie odpowiednich badań ginekologiczno-położniczych.

Oto jakie badania powinnaś wykonać, by móc cieszyć się spokojną i zdrową ciążą.

Pierwsze badanie – do 10. tygodnia

Podczas pierwszej konsultacji lekarz przeprowadzi szereg badań, w tym ogólną ocenę zdrowia i trybu życia, badanie ginekologiczne, kontrolę stanu piersi, a także zmierzy wzrost, wagę oraz ciśnienie tętnicze krwi. Pomiary te będą regularnie powtarzane na każdej następnej wizycie. Lekarz zleci Ci też wykonanie morfologii oraz innych badań krwi. Jeśli do pół roku przed ciążą nie wykonywałaś cytologii, lekarz pobierze materiał do badania.

Badania prenatalne pomiędzy 11. a 14. tygodniem ciąży

W tym czasie przeprowadza się tzw. test złożony: wywiad lekarski, badanie USG, badania stężenia hormonu beta-hCG i białka PAPP-A we krwi matki. W USG analizuje się wiek płodu, jego budowę oraz ewentualne wady rozwojowe. Oceniane jest również ryzyko wystąpienia chorób genetycznych.

Jeśli wyniki badań są niejasne lub wskazują na wysokie ryzyko wystąpienia wad, zaleca się dalszą diagnostykę: inwazyjną (amniopunkcja, biopsja kosmówki) lub nieinwazyjną wolnego płodowego DNA z krwi matki (Harmony, NIFTY, SANCO, Panorama).

Badania w ciąży pomiędzy 15. a 26. tygodniem

Zaleca się przeprowadzenie morfologii krwi oraz ogólnego badania moczu. Pomiędzy 18. a 22. tygodniem powinno się także zrobić obowiązkowe badanie USG ciąży (II badanie prenatalne), które służy do oceny budowy płodu pod względem ewentualnych wad wrodzonych oraz oceny masy ciała. Między 24. a 26. tygodniem należy także wykonać badanie krwi w kierunku cukrzycy.

Badania w ciąży pomiędzy 27. a 32. tygodniem

W tym okresie ciąży konieczne jest wykonanie morfologii i badania ogólnego moczu. Ponadto, jeśli Twoja krew ma czynnik Rh (-), konieczne będzie przeprowadzenie testów na obecność przeciwciał anty-D. W razie potrzeby konieczne będzie przyjęcie immunoglobuliny anty-D między 28. a 30. tygodniem ciąży. Między 28. a 32. tygodniem ciąży przeprowadza się także kolejne obowiązkowe badanie USG (III badanie prenatalne). Cele badania są podobne do poprzedniego badania USG.

Badania w ciąży pomiędzy 33. a 37. tygodniem

W trakcie wizyty – poza dotychczasowymi badaniami – odbędą się również badania położnicze, ocena wymiarów miednicy oraz badanie czynności serca płodu. Zlecone zostaną także: badanie antygenu HBS, wymaz z pochwy i odbytu pod kątem paciorkowców beta-hemolizujących, badanie przeciwciał anty-HIV, morfologia oraz badanie ogólne moczu.

Badania w 38.-39. tygodniu ciąży

Ten czas ciąży wymaga ponownego przeprowadzenia badania morfologii krwi i ogólnego badania moczu. W trakcie wizyty ginekolog-położnik wykona ocenę pracy serca płodu.

Badania w ciąży po 40. tygodniu

Podczas tej wizyty zostanie przeprowadzona ocena ruchów płodu, KTG oraz USG. Jeśli wyniki będą poprawne, następna wizyta zostanie umówiona na za tydzień. Podczas tej wizyty ponownie zostaną wykonane KTG i USG. Określony zostanie też termin zgłoszenia się do szpitala. Poród powinien nastąpić przed zakończeniem 42. tygodnia ciąży.

Pierwsza ciąża? Wybierz dobrego specjalistę ginekologa-położnika!

W ciąży szczególnie ważne jest regularne monitorowanie rozwoju dziecka oraz zdrowia matki. Dlatego wybór dobrego specjalisty, który będzie towarzyszył w tym ważnym okresie w życiu, jest kluczowe, aby zapewnić prawidłowy przebieg ciąży oraz zdrowie matki i dziecka.

Zapraszamy do skorzystania z usług naszych doświadczonych i empatycznych lekarzy ginekologów-położników. Zgodnie z aktualną wiedzą medyczną zapewnią oni profesjonalne wsparcie i odpowiedzą na wszystkie ważne pytania i wątpliwości związane z ciążą na każdym etapie jej trwania.

Psycholog dla dzieci to specjalista, który pomaga w radzeniu sobie z różnymi problemami emocjonalnymi, behawioralnymi i rozwojowymi. Terapia dziecięca może być niezbędna w przypadku trudności w nawiązywaniu relacji z rówieśnikami, zaburzeń depresyjnych, lękowych czy problemów z nauką i koncentracją.

Jak wygląda praca z psychologiem dziecięcym?

Praca psychologa dziecięcego obejmuje m.in. diagnostykę, opracowanie schematu terapii oraz prowadzenie sesji terapeutycznych. Podczas sesji, dzieci mogą dzielić się swoimi doświadczeniami, uczuciami i myślami – psycholog pomaga im zrozumieć i przetworzyć te informacje. Dobry psycholog powinien być empatyczny, cierpliwy i otwarty na współpracę z rodzicami oraz nauczycielami. Terapia dla dzieci obejmuje przede wszystkim naukę radzenia sobie ze stresem, rozwijanie umiejętności społecznych czy też pracę nad wzmacnianiem poczucia własnej wartości

Zdrowie psychiczne dzieci: najczęstsze problemy

Wśród najczęstszych problemów zdrowia psychicznego u dzieci można wymienić depresję oraz lęk. Jeżeli zauważysz, że Twoje dziecko przez większość czasu jest smutne, drażliwe, nie ma apetytu (lub ma nadmierny apetyt) czy też wycofuje się z kontaktów z rówieśnikami, może to świadczyć o narastających problemach psychicznych. Objawy lęku u dzieci mogą obejmować natomiast: nadmierny niepokój, trudności w zasypianiu, bóle brzucha, unikanie sytuacji społecznych czy też nadmierne przywiązanie do rodziców. Współpraca z psychologiem dziecięcym oraz zaangażowanie rodziców w proces terapeutyczny są kluczowe dla skutecznego leczenia problemów emocjonalnych i psychicznych u dzieci.

Terapia dziecięca: co powinni wiedzieć rodzice

Terapia dziecięca to proces ukierunkowany na wsparcie dzieci w radzeniu sobie z różnymi problemami emocjonalnymi, behawioralnymi czy też rozwojowymi. Współpraca między rodzicami i dziećmi jest kluczowa dla osiągnięcia sukcesu terapeutycznego, dlatego warto, aby rodzice posiedli podstawowe informacje na temat terapii dziecięcej oraz dowiedzieli się, jak mogą wspierać swoje dzieci podczas tego procesu.

Jak przygotować dziecko do pierwszej konsultacji u psychologa?

Przygotowanie dziecka do pierwszej wizyty u psychologa może być kluczowe dla osiągnięcia sukcesu terapeutycznego. Poniżej przedstawiamy kilka porad, które mogą pomóc w tym procesie:

  • Wyjaśnij dziecku, czym zajmuje się psycholog i przekonaj, że to osoba, z którą można otwarcie rozmawiać o uczuciach i myślach.
  • Podkreśl, że terapia jest procesem, który może zająć trochę czasu, ale przyniesie korzyści i sprawi, że dziecko poczuje się lepiej.
  • Nie obiecuj nagrody za wizytę u psychologa. Dziecko nie powinno kojarzyć sesji z przymusem i obowiązkiem, którego wypełnienie skutkuje nagrodą.

Jak wygląda wizyta online u psychologa dziecięcego?

Wizyta online u terapeuty dziecięcego przebiega podobnie do konsultacji stacjonarnej. Rodzic i dziecko łączą się z psychologiem za pomocą komputera, tabletu lub smartfona, korzystając z aplikacji do wideokonferencji. Podczas spotkania terapeuta dziecięcy prowadzi rozmowę z dzieckiem, obserwuje jego zachowanie, zadaje pytania oraz stosuje odpowiednie metody diagnostyczne i terapeutyczne. W zależności od potrzeb, wizyta może obejmować również konsultacje z rodzicami oraz omówienie planu terapii. Decyzja o skorzystaniu z konsultacji online z psychologiem dziecięcym może być podyktowana różnymi przyczynami, niemniej warto mieć świadomość, że korzystanie z pomocy online nie zawsze będzie w stanie zastąpić standardową sesję. O ile w przypadku dorosłych takie rozwiązanie może okazać się komfortowe i efektywne, o tyle dzieci potrzebują zazwyczaj więcej czasu na zbudowanie więzi z psychologiem, dlatego lepiej zrezygnować z takiej formy terapii.

Pomoc psychologiczna to doskonała forma wsparcia i sposób na poradzenie sobie z problemami, które trapią dziecko lub nastolatka. Odpowiednio wprowadzona i wdrożona od razu po zaobserwowaniu pierwszych niepokojących objawów może przynieść fantastyczne rezultaty i dać dziecku szansę na normalne funkcjonowanie wśród rówieśników.

Jeżeli chciałbyś sprawdzić ryzyko wystąpienia dziedzicznych nowotworów, masz ku temu możliwość. Badanie genetyczne Cancer Screen to precyzyjne testy, które pozwalają wyszukać warianty w genach skojarzonych z kilkudziesięcioma typami nowotworów. Zakres testu obejmuje przede wszystkim nowotwór piersi i jajnika, raka tarczycy oraz raka jelita grubego.

Badanie Cancer Screen — dla kogo jest rekomendowane?

Pacjenci, którzy chorują na nowotwory dziedziczne, mogą nie mieć świadomości, że niektóre predyspozycje są przekazywane genetycznie jeszcze przed wystąpieniem objawów. Jeżeli działanie genu, warunkującego rozwój nowotworu, jest zaburzone, wówczas ryzyko zachorowania rośnie. Wykonanie testu genetycznego pozwala pozyskać wiedzę na temat czynników ryzyka oraz wdrożyć odpowiednią profilaktykę.

Badanie Cancer Screen może być wykonane u każdej osoby, która chciałaby uzyskać informacje o wystąpieniu genetycznych predyspozycji do rozwoju nowotworu, ze szczególnym uwzględnieniem pacjentów, w których w rodzinie występowały przypadki zachorowania na nowotwór.

Badanie oceny ryzyka raka — jakie nowotwory może wykryć?

Testy genetyczne wykrywają warianty w prawie 80 genach odpowiedzialnych za zwiększone ryzyko zachorowania na nowotwory dziedziczne. W przypadku wykrycia obecności takiego wariantu, Cancer Screen określi nie tylko lokalizację, ale także stopień patogenności. Samo badanie nie wymaga żadnego przygotowania. Biorąc pod uwagę że do wykonania testów potrzeba próbki śliny, pacjent powinien powstrzymać się od jedzenia i picia na pół godziny przed wizytą.

Jak interpretować wynik badania Cancer Screen?

Oprócz wyniku dodatniego lub ujemnego można uzyskać wariant o nieznanym znaczeniu. Jak to interpretować?

  • Jeżeli wynik badania był dodatni, oznacza to, że w próbce stwierdzono wariant patogenny. Ryzyko zachorowania na nowotwór jest wówczas wysokie. Oczywiście, nie jest to równoznaczne z tym, że pacjent jest chory lub z całą pewnością zachoruje w przyszłości. W takim przypadku zaleca się jedynie konsultacje lekarską, w czasie której specjalista zaordynuje odpowiednie działania profilaktyczne.
  • Jeżeli wynik był ujemny, oznacza to, że w próbce nie wykryto wariantów patogennych, czyli ryzyko zachorowania na nowotwór nie odbiega od przeciętnych wartości dla całej populacji. Oczywiście, nadal nie ma pewności, czy choroba nie rozwinie się w przyszłości, niemniej pacjent nie jest predysponowany genetycznie do raka.
  • Wariant o nieznanym znaczeniu oznacza, że w czasie testu wykryto wariant, który nie został jeszcze opisany. Należy mieć świadomość, że wiedza na temat nowotworów — ich pochodzenia i rozwoju — wciąż nie jest kompletna, dlatego nie wszystkie warianty zostały poznane. W przypadku uzyskania takiego wyniku, nie ma pewności, czy pacjent jest faktycznie predysponowany do rozwoju nowotworu.

Podsumowując, bez względu na to, czy pacjent uzyska wynik ujemny, dodatni czy niezidentyfikowany, w żadnym wypadku nie oznacza to, że na pewno zachoruje, lub na pewno nie zachoruje na nowotwór.

Badanie Cancer Screen — podsumowanie

Przeprowadzenie badania na ryzyko wystąpienia nowotworu nie jest obligatoryjne, ale może rzucić nowe światło na stan zdrowia pacjenta. Osoby, które mają świadomość, że są bardziej narażone na zachorowanie, mogą podejmować działania profilaktyczne i prowadzić bardziej zrównoważony tryb życia – zrezygnować z używek, przestrzegać zasad zdrowej diety itp. Co więcej, testy genetyczne pozwalają uzyskać bardzo szczegółowe informacje na temat wariantu patogennego oraz ocenić jego wpływ na rozwój nowotworu.

Biorąc pod uwagę, że takie badania są wykonywane wyłącznie przez certyfikowane laboratoria, pacjenci mają gwarancję, że wyniki będą spójne i wiarygodne. Na uwagę zasługuje także prostota oraz szybkość. Do przeprowadzenia testu wystarczy próbka śliny, natomiast czas potrzebny na analizę wyników wynosi zazwyczaj cztery tygodnie. Badanie Cancer Screen posiada walidację firmy farmaceutycznej AstraZeneca, brytyjskej i szpitala St. Mary’s Hospital.

Przesiewowy test prenatalny NIFTY, oceniający ryzyko wystąpienia wad genetycznych płodu, to nieinwazyjne badanie, które jest całkowicie bezpieczne dla matki i dziecka. Jego czułość wynosi aż 99%, dlatego jest rekomendowane wszystkim kobietom, które chcą upewnić się, że życie i zdrowie ich nienarodzonego dziecka nie jest zagrożone. Sprawdź, na czym dokładnie polega to badanie i jak przebiega.

Dlaczego wykonuje się badania prenatalne?

Niepewność dotycząca stanu zdrowia dziecka i związany z tym stres mogą być niebezpieczne dla zdrowia ciężarnej. Badania prenatalne nie rozwiewają wprawdzie wszystkich obaw, ale pozwalają z dużą dozą prawdopodobieństwa określić, czy ciąża rozwija się prawidłowo oraz oszacować ryzyko wystąpienia schorzeń genetycznych. To bardzo ważne, ponieważ w przypadku wystąpienia choroby genetycznej przyszli rodzice mają czas na przygotowanie się do opieki nad dzieckiem wymagającym specjalistycznego wsparcia.

Badanie prenatalne NIFTY – charakterystyka

Test przesiewowy NIFTY polega na wyodrębnieniu wolnego DNA płodu z krwi matki i przeprowadzeniu analizy pod kątem wystąpienia zaburzeń w budowie chromosomów. Czas oczekiwania na wynik wynosi średnio 10 dni.

Przeprowadzenie badań prenatalnych nie jest obowiązkowe, ale powinno być wykonane w przypadku zaistnienia czynników ryzyka, takich jak: późna ciąża, wcześniejszy poród dziecka z wadą genetyczną czy występowanie chorób genetycznych w najbliższej rodzinie. Oprócz badania NIFTY placówki medyczne w Polsce wykonują także inne testy przesiewowe – Veracity czy Harmony.

Kiedy wykonać badanie NIFTY?

Test przesiewowy NIFTY wykonuje się po 10 tygodniu ciąży. Tak jak wspomnieliśmy, badanie jest w pełni bezpieczne i opiera się na pobraniu próbki krwi z żyły łokciowej. Pozwala wykryć nieprawidłowości i budowie chromosomów m.in. Trisomię 21 (zespół Downa), Trisomię 18 (zespół Edwardsa) czy Trisomię 13 (zespół Patau). Na podstawie analizy liczby chromosomów płci lekarz może ocenić ryzyko rozwoju niektórych chorób genetycznych, takich jak: zespół Turnera, zespół Klinefertera czy zespół Jacobsa.

Czy test NIFTY jest finansowany przez NFZ?

Badanie przesiewowe NIFTY nie jest finansowe przez NFZ. Oferta obejmuje kilka wersji testów, z czego każdy kolejny zawiera wszystko to, co wersje, które omówiono wcześniej.

  • NIFTY Basic – ocenia ryzyko wystąpienia trisomii 13, 18 i 21.
  • NIFTY Standard – wykrycie aneuploidii chromosomów płciowych.
  • NIFTY Plus – trisomie 9, 16 oraz 22 oraz analiza 60 delecji i duplikacji mogących spowodować upośledzenie fizyczne lub psychiczne.
  • NIFTY Twins – trisomie 13, 18 i 21, oraz wykrycie chromosomu Y.
  • NIFTY Pro – trisomie 13, 18, 21, 9, 16 i 22, aneuploidie chromosomów płciowych oraz 84 mikrodelecji i mikroduplikacji

Oczywiście, każdy test pozwala także określić płeć dziecka.

Czym różni się test NIFTY od innych testów przesiewowych

Wszystkie badania przesiewowe są bezpieczne dla matki płodu i wykazują przy tym bardzo wysoki stopień czułości. Oprócz wad rozwojowych pozwalają określić także płeć dziecka. Różnice pojawiają się jednak w metodologii. NIFTY wykorzystuję technikę sekwencjonowania genomu, co oznacza, że bada cały genom pod kątem wystąpienia wad genetycznych w maksymalnie szerokim zakresie. Inne testy opierają się na wyszukiwaniu sekwencji wybranych fragmentów DNA.

Nie istnieją konkretne przesłanki dotyczące wyboru testu prenatalnego, dlatego przed jego wykonaniem należy skonsultować swój wybór z lekarzem prowadzącym. Zaznaczamy przy tym, że wyniki badań nie stanowią podstawy do bezwzględnego zdiagnozowania choroby genetycznej. aby potwierdzić diagnozę, konieczne jest przeprowadzenie inwazyjnych badań, której ingerują w środowisko wewnątrzmaciczne i są przeprowadzane tylko w uzasadnionych przypadkach, ponieważ stwarzają zagrożenie dla zdrowia matki i dziecka.

Planujesz zapisać się do psychologa lub masz już wyznaczony termin pierwszej wizyty? Jeżeli nigdy wcześniej nie korzystałeś z pomocy specjalisty, prawdopodobnie zastanawiasz się, jak przebiega takie spotkanie. Stres czy uczucie niepewności są całkowicie naturalne, dlatego warto dowiedzieć się nieco więcej o pierwszej konsultacji. Sprawdź, czego możesz się spodziewać podczas wizyty w gabinecie psychologicznym.

Psycholog, psychoterapeuta czy psychiatra — kogo potrzebujesz?

Zanim przejdziemy do omówienia kwestii związanych z pierwszą wizytą, przyjrzyjmy się nieco bliżej różnicom między tymi profesjami. Psycholog to osoba która ukończyła studia magisterskie (jednolite lub II stopnia) i posiada uprawnienia do wykonywania zawodu.

Psychoterapeutą może być natomiast absolwent studiów medycznych, np. lekarskich lub pielęgniarskich, bądź humanistycznych, który ukończył studia podyplomowe z zakresu psychoterapii. Psycholog przeprowadza najczęściej konsultację oraz diagnozuje pacjenta, natomiast terapeuta specjalizuje się w prowadzeniu terapii w wybranym nurcie psychoterapeutycznym, np. poznawczo-behawioralnym, psychodynamicznym, integracyjnym itp.

Psychiatrą może zostać wyłącznie osoba po kierunku lekarskim, która ukończyła specjalizację. Bardzo często się zdarza, że psychiatra i psychoterapeuta współpracują ze sobą. Leczenie wielu schorzeń psychicznych wymaga bowiem wdrożenia nie tylko farmakoterapii, ale także psychoterapii, np. indywidualnej lub grupowej.

Pierwsza wizyta u psychologa — o tym musisz wiedzieć

Jeżeli zmagasz się z problemami natury psychicznej, nie możesz poradzić sobie z własnymi emocjami czy odczuwasz dolegliwości somatyczne o podłożu stresowym lub emocjonalnym, w pierwszej kolejności udaj się do psychologa. Tak jak wspomnieliśmy, psycholog nie jest lekarzem, ale może współpracować z psychiatrą i skierować na konsultację lekarską.

Musisz mieć świadomość, że pierwsza wizyta u psychologa nie będzie przełomowa. Możesz nawet odczuwać pewne rozczarowanie. Pierwsza sesja ma bowiem charakter zapoznawczy, dlatego nie otrzymasz konkretnej diagnozy. Psycholog przeprowadzi rutynowy wywiad, który pozwoli mu zebrać informacje na temat Twojej przeszłości, teraźniejszości oraz problemów, z którymi się zmagasz. Taki wywiad diagnostyczny jest połączony z obserwacją służy postawieniu hipotezy diagnostycznej. Bardzo ważne, abyś był w pełni szczery i niczego nie zatajał.

Jakie pytania mogą paść podczas pierwszej rozmowy z psychologiem?

Istnieje kilka modeli wywiadu psychologicznego, niemniej w większości przypadków pierwsza konsultacja przyjmuje formę swobodnej rozmowy, która rozpoczyna się od pytania: „co Panią/Pana do mnie sprowadza?”. Zastanów się, jak najlepiej nazwać swój problem i spróbuj opowiedzieć sam sobie, co skłoniło Cię do wizyty u psychologa. Jedno konkretne wydarzenie czy może cały spektrum zdarzeń? Psycholog z pewnością zapyta Cię o styl życia, to w jaki sposób funkcjonujesz w ciągu dnia, oraz czy widzisz zmiany w stosunku do Twojego modelu funkcjonowania z przeszłości. Nie musisz analizować całego planu spotkania ani przygotowywać scenariusza. Najważniejsza jest otwartość i szczerość. Nawet jeżeli nie czujesz się na siłach i nie jesteś w stanie powiedzieć o wszystkich problemach, nie powinieneś rezygnować z wizyty. Psycholog nie będzie na Ciebie naciskał i nie wymusi udzielenia odpowiedzi na trudne pytania. Nie musisz działać wbrew sobie i mówić o rzeczach trudnych. Pamiętaj, że psycholog zajmuje się różnymi przypadkami i jest gotowy na pracę z osobami, które zmagają się z różnymi problemami — także takimi, które uniemożliwiają nawiązywanie normalnych relacji czy zwykłe funkcjonowanie. Skorzystanie z pomocy to pierwszy krok na drodze do uzdrowienia.

Nie nastawiaj się na to, że psycholog da Ci konkretne rozwiązania — on jedynie udziela wsparcia i wyznacza kierunek, ale to ty wdrażasz zmiany.

Oddawanie moczu wiąże się zazwyczaj z uczuciem ulgi i jest bezbolesne. Niestety, wiele osób cierpi na zaburzenia, które utrudniają realizację tej fizjologicznej czynności. Jeżeli odczuwasz ból lub dyskomfort w czasie mikcji, cierpisz z powodu częstomoczu lub tracisz kontrolę nad pęcherzem, powinieneś zgłosić się do lekarza. Jednym z badań wykorzystywanych w diagnostyce chorób układu moczowego jest uroflowmetria. Sprawdź, na czym polega to badanie i kiedy należy je przeprowadzić.

Problemy z oddawaniem moczu — jak sobie z nimi radzić?

Ciągłe uczucie parcia na pęcherz, pieczenie w trakcie oddawania moczu czy inkontynencja, to powszechne problemy, z którymi mierzą się zarówno seniorzy, jakie osoby w sile wieku. Problemy z pęcherzem często świadczą o rozwoju poważnych chorób, dlatego nie należy ich bagatelizować. Jeżeli zauważyłeś u siebie jakiekolwiek niepokojące objawy, zadbaj o swoje zdrowie i zapisz się do lekarza. Uroflowmetria to ważny test diagnostyczny, który pomaga określić prawidłowy schemat leczenia oraz wskazać, którzy pacjenci wymagają przeprowadzenia dokładniejszych badań.

Jak przebiega uroflowmetria?

Uroflowmetria jest nieinwazyjnym i bezbolesnym badaniem stosowanym w diagnostyce zaburzeń oddawania moczu. Na jego podstawie można ocenić całkowitą objętość mikcji, a także szybkość wydalania oraz ilość oddawanego moczu. To bardzo ważne badanie, które pozwala kontrolować przebieg leczenia. Cała procedura odbywa się przy użyciu przepływomierza, którego konstrukcja przypomina ustęp. Metoda ma na celu odtworzenie warunków naturalnej mikcji i jest wykonywana w warunkach zapewniających badanemu spokój. Pacjent oddaje mocz do przepływomierza, który dokonuje analizy strumienia moczu, rysuje krzywą mikcyjną, a następnie wylicza parametry i wprowadza dane do komputera. Wynik badania jest następnie analizowany przez urologa.

Wskazania do uroflowmetrii

Badanie cewkowego przepływu moczu jest zalecane wszystkim pacjentom, u których występują problemy z mikcją. Dotyczy to w szczególności osób, które obserwują u siebie następujące objawy:

  • osłabienie strumienia moczu,
  • kropelkowanie, czyli oddawanie moczu kroplami,
  • konieczność parcia podczas oddawania moczu,
  • trudności z rozpoczęciem wydalania,
  • uczucie niepełnego opróżnienia pęcherza,
  • oddawanie moczu w kilku turach,
  • ciągłe uczucie parcia na pęcherz,
  • nagłe i niekontrolowane parcia na pęcherz,
  • częstomocz występujący w ciągu dnia i nocy,
  • inkontynencja, czyli nietrzymanie moczu

Jak przygotować się do uroflowmetrii?

Badanie cewkowego przepływu moczu nie wymaga dużych przygotowań. Chory powinien zgłosić się z dobrze wypełnionym, ale jednocześnie nieprzepełnionym pęcherzem. Pamiętaj, aby wypić odpowiednią ilość płynów. Nie nawadniaj się jednak w nadmiarze, aby uniknąć częstego oddawania moczu przed badaniem. Jeśli przyjmujesz leki moczopędne lub inne leki, które mogą wpływać na oddawanie moczu, skonsultuj się z lekarzem.
Badanie, mimo że jest bezbolesne, może wymagać cierpliwości, dlatego przed rozpoczęciem procedury skonsultuj wszystkie swoje obawy z lekarzem i staraj się nie koncentrować nadmiernie na samym badaniu – mikcja to naturalna czynność i tak powinieneś ją traktować.

Jak analizowane są wyniki badania?

Wyniki uroflowmetrii mogą różnić się w zależności od wieku oraz płci pacjenta. Badaniem uzupełniającym jest pomiar zalegania moczu w pęcherzu za pomocą ultrasonografu. Badanie ocenia przepływ, czyli objętość moczu wydalanego w mililitrach w ciągu jednej sekundy oraz objętość wydalonego moczu (Vvoid). Bardzo ważnymi parametrami są wartość przepływu maksymalnego (Qmax) oraz wartość przepływu średniego (Qaver). Nie ma ustandaryzowanych norm przepływów maksymalnego i średniego, niemniej należy zaznaczyć, że wartości zmniejszają się wraz z wiekiem. Dodatkowymi przeszkodami mogą być także powiększone gruczoł krokowy czy osłabiona kurczliwość mięśni pęcherza. W przypadku gdy przepływ moczu jest szybszy niż wynika to z normy dla danego wieku oraz płci pacjenta, prawdopodobnie oznacza to obniżony opór cewkowy.

🎉 Duma i radość! Z ogromną radością informujemy, że Zakład Medyczny Kaar-Med uzyskał prestiżowy certyfikat ISO 9001:2015 w zakresie „Świadczenie usług medycznych w zakresie Podstawowej Opieki Zdrowotnej, Ambulatoryjnej Opieki Specjalistycznej, Profilaktycznych Programów Zdrowotnych”.
🌐 To dla nas ogromne wyróżnienie i potwierdzenie, że nasze wysiłki mają realny wpływ na jakość świadczonych usług medycznych. Certyfikat ISO 9001:2015 to dowód naszego zobowiązania do zapewniania pacjentom najwyższej jakości opieki zdrowotnej.
🌟 Dziękujemy naszemu niezastąpionemu zespołowi za ciężką pracę i zaangażowanie, które przyczyniły się do osiągnięcia tego ważnego sukcesu. To także ogromne podziękowania dla naszych pacjentów za zaufanie, które nam okazują.
🤝 Jesteśmy gotowi nadal podnosić poprzeczkę standardów opieki zdrowotnej i angażować się w doskonalenie naszych usług. Dzięki certyfikatowi ISO 9001:2015 możemy świadczyć usługi medyczne na najwyższym poziomie, zgodnie z najnowszymi standardami i normami.
🙏 Dziękujemy wszystkim za wsparcie i ufność, którą nam okazujecie. Jesteśmy dumni z tego, co osiągnęliśmy, i gotowi do dalszego wspólnego rozwoju!
#KaarMed #ISO9001 #JakośćOpiekiZdrowotnej #MedycynaNowoczesna

Czy wiesz, że aż 2 miniony Polek cierpi z powodu nietrzymania moczu, a tylko co 7. kobieta, zmagająca się z tą wstydliwą przypadłością, informuje o tym swojego lekarza? Inkontynencja to wstydliwy problem, który utrudnia normalne funkcjonowanie i oddziałuje na wszystkie sfery życia. Nieleczone nietrzymanie moczu może mieć bardzo poważne konsekwencje. Jeżeli chcesz ustrzec się przed zapaleniem układu moczowego i dróg rodnych, i przywrócić komfort życia, skorzystaj z możliwości, jakie daje współczesna medycyna.

Nietrzymanie moczu — stopnie inkontynencji

Problemy z nietrzymaniem moczu mogą mieć różne formy. Medycyna wyróżnia 3 stopnie inkontynencji. Ich znajomość znacząco ułatwia diagnostykę i wdrożenie odpowiedniej terapii:

  • I stopień — wypływ moczu następuje przy kichaniu, podnoszeniu ciężkich przedmiotów czy śmiechu. Wszystkie te sytuacje odnoszą się do zwiększonego napięcia powłok brzusznych.
  • II stopień — wypływ moczu pojawia się w trakcie wykonywania zwykłych czynności wymagających zwiększonego wysiłku, takich jak wchodzenie po schodach czy bieganie.
  • III stopień — chory traci kontrolę nad pęcherzem moczowym i oddaje mocz nawet podczas stania.

Przyczyny nietrzymania moczu mogą być różnorodne, niemniej w większości przypadków mają związek z ciążą i porodem, oraz okresem menopauzy. Innymi przyczynami schorzenia są zmiany hormonalne (obniżenie poziomu estrogenów) czy infekcje układu moczowo-płciowego. W tym drugim przypadku zaleca się wdrożenie antybiotykoterapii.

Problemy z mikcją mogą pojawić się zatem u bardzo młodych kobiet, w okolicach 30. roku życia. Wiele z nich traktuje te dolegliwości jako powód do wstydu i nie informuje lekarza o swoich problemach. To duży błąd. Obecna wiedza medyczna pozwala skutecznie radzić sobie z problemem nietrzymania moczu bez konieczności chirurgicznej ingerencji.

Leczenie nietrzymania moczu — metoda laserowa

Leczenie inkontynencji jest uzależnione od przyczyn oraz stopnia zaawansowania dolegliwości. Jeżeli problem spowodowany jest osłabieniem działania mięśni dna macicy, skutecznym rozwiązaniem jest laserowe leczenie nietrzymania moczu. Procedura jest całkowicie bezpieczna i nieinwazyjna. Metoda polega na obkurczeniu ścian pochwy przy użyciu wiązki laserowej. Stymulacja włókien kolagenowych wywołuje poprawę ułożenia cewki moczowej, dzięki czemu już po kilku tygodniach pacjentka odczuwa widoczną poprawę.

Podczas zabiegu dochodzi do obkurczenia ścianek pochwy. Wiązka lasera tworzy mikroblizny, które wzmacniają struktury ścian, przywracając ich prawidłowy wygląda anatomiczny. Powstawanie mikroblizn powoduje zwiększenie ilości kolagenu i tkanki łącznej, skutkiem czegoś ścianka pochwy staje się bardziej wytrzymała, a jednocześnie elastyczna. dochodzi przy tym do jej rewitalizacji, czyli odmłodzenia. Laserowe leczenie nietrzymania moczu to zabieg wykonywany z dostępu pochwowego. Pacjentka ułożona jest w pozycji ginekologicznej, a lekarz wprowadza do pochwy głowicę lasera. Podczas procedury przesuwa głowicę, opracowując odpowiednie struktury ścian. Czas zabiegu wynosi średnio 30 minut.

Wskazania do wykonania zabiegu laserowego

Laserowe leczenie nietrzymania moczu to zabieg rekomendowane pacjentkom, które uskarżają się na dolegliwości uniemożliwiające normalne funkcjonowanie. Najważniejszymi z nich są:

  • niekontrolowane oddawanie moczu podczas kaszlu czy śmiechu,
  • wiele porodów i porody długotrwałe,
  • brak innych objawów chorobowych, takich jak nadmierne parcie czy bolesność podczas mikcji.

Przed zakwalifikowaniem do zabiegu lekarz przeprowadza badanie zewnętrzne pochwy, wykonuje wziernikowanie oraz przeprowadza próbę kaszlową.

Należy przy tym zaznaczyć, że istnieją pewne przeciwwskazania do wykonania zabiegu m.in.

  • infekcje pochwy,
  • stany zapalne,
  • ciąża,
  • nieprawidłowe wyniki badań,
  • stosowanie niektórych grup leków,
  • skłonność do tworzenia bliznowców.

Laserowe leczenie nietrzymania moczu to zabieg, który pozwala uzyskać trwałe efekty, a przy tym jest całkowicie nieinwazyjny. Pacjentka może od razu udać się do domu. Przez pierwsze dni pojawia się lekkie uczucie dyskomfortu i niekiedy wysięk z pochwy, ale sama rekonwalescencja nie wymaga powstrzymywania się od realizacji rutynowych czynności.

Przepraszamy!

Niestety strona, którą chcesz odwiedzić, nie istnieje. Prawdopodobnie została przeniesiona lub wprowadzono nieprawidłowy adres URL.